“ปรินซ์ รามา” เพื่อน (เคย) เก่าของชาวเจริญกรุง

เรื่อง-ภาพ: สุประวีณ์ รักเหล่า และ ถิราภา เสียงเลิศ

แม้ว่าส่วนอื่นของกรุงเทพฯ จะเปลี่ยนแปลงไปจนแทบไม่เหลือเค้าโครงเดิม อาคารสมัยโบราณถูกแทนที่ด้วยอาคารรูปทรงทันสมัย ตึกเล็กๆ ถูกแทนที่ด้วยตึกระฟ้าขนาดใหญ่ที่แข่งกันสูงล้ำหน้าราวกับจะแสดงถึงวิทยาการและความร่ำรวยของเจ้าของพื้นที่ แต่ย่านเจริญกรุงกลับเป็นพื้นที่ที่พยายามหยุดเวลาแห่งความรุ่งเรืองของมันไว้ ไม่ยอมให้ความทันสมัยเข้ามาแทรกได้

‘เจริญกรุง’ ย่านความเจริญของบางกอกในอดีต พื้นที่ที่มีการสร้างถนนคอนกรีตในแบบตะวันตกเป็นครั้งแรก และพื้นที่ที่มีความเฟื่องฟูทางวัฒนธรรมจนถึงขีดสุด ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมถนนเจริญกรุงถึงเป็นแหล่งที่มีนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติเข้ามาเยี่ยมชมอย่างไม่ขาดสายตลอดทั้งปี

ไม่เพียงแต่ตึกรามบ้านช่องที่ยังคงมนต์ขลังของพื้นที่เจริญกรุงไว้ หากแต่วิถีการดำเนินชีวิตของชาวเจริญกรุงเองก็เดินไปช้าๆ เช่นกัน

สถานที่ยังเหมือนเดิม ผู้คนยังเหมือนเก่า อีกสิ่งที่ดูจะไม่เปลี่ยนไปตามกาลเวลาคือ “อาหาร”

หากพูดถึงบางรัก ใครๆ ก็รู้จักย่านนี้ในฐานะแหล่งรวมร้านอาหารเจ้าดัง เต็มไปด้วยอาหารหลากหลายเชื้อชาติ ในราคาไม่เกิน 100 บาท เพียงได้ลองเดินสำรวจเจริญกรุง ก็สังเกตได้เลยว่าร้านอาหารเจ้าดังเจ้าเก่า ส่วนใหญ่ก็ยังคงเป็นร้านดั้งเดิมของที่นี่ และร้านค้ารถเข็นก็ยังคงเอกลักษณ์ของมันได้เป็นอย่างดี

“ปรินซ์ รามา” อดีตโรงหนังชื่อดัง ก็เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ยังคอยบอกเราว่า ชาวเจริญกรุงนั้นไม่ได้เปลี่ยนวิถีชีวิตตัวเองไปสักเท่าไหร่ ทั้งสถานที่ ผู้คน และอาหาร

ประวัติศาสตร์ที่ยั่งยืน

เมื่อเข้าไปในซอยข้างร้านโจ๊กปรินซ์เพียงเล็กน้อย ก็จะพบกับป้ายโรงหนังสีขาวขนาดใหญ่ ตัวอักษรสีแดงมีไฟล้อมรอบตามเอกลักษณ์ของโรงภาพยนตร์ยุคเก่า ดึงดูดให้คนต่างถิ่นเลี้ยวเข้าไปสำรวจในทันที

อาคารสีขาวครีมปรากฏเด่นตรงสุดทาง โลโก้ ปรินซ์ รามา ตระหง่านอยู่ตรงหน้า ร้านรถเข็นที่เรียงรายกันอยู่สองสามร้านทำให้ภาพบรรยากาศเก่าๆ ของสถานที่แห่งนี้หวนขึ้นมาอีกครั้ง สิ่งที่ปรากฏทำให้ตระหนักถึงความจริงว่าที่ตรงนี้ไม่ได้เป็นโรงหนังสแตนด์อะโลน (stand-alone) เหมือนในอดีตแล้ว

“ถ้าลองไปถามคนอายุสักสามสิบปี ว่ารู้จักโรงหนังปรินซ์ รามามั้ย เค้าจะเขินๆ หน่อยนะ” ลัดดา แม่ค้าขายน้ำหวานหน้าโรงหนังกล่าวพร้อมอมยิ้มเล็กน้อย

“มันฉายแต่หนังโป๊ ควบทั้งวัน ช่วงหลังๆ เลยไม่ได้ดูแล้ว มีแต่ผู้ชายเข้าไปดู” ลัดดาเฉลยจุดเปลี่ยนของโรงหนังนี้อย่างอารมณ์ดี พร้อมทั้งชงน้ำหวานให้เราอย่างคล่องแคล่ว ทำให้รู้สึกว่าแม้แต่ผู้คนรอบข้างสถานที่นี้ก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย “แต่ตอนเด็กๆ ก็เข้าไปดูบ่อยนะ ตอนที่มันยังไม่ฉายหนังโป๊ ก็เข้าไปดูหนังฝรั่งหนังจีนบ้าง เมื่อก่อนมันรอบละห้าบาทเอง”

จากพื้นที่สังสรรค์ของคนทุกวัยก็ถูกปรับเปลี่ยนมาเป็นพื้นที่สำหรับคนบางกลุ่ม ปรินซ์ รามาได้เลือกทางเดินใหม่ เพื่อให้โรงหนังสามารถดำเนินกิจการต่อไปได้

“นี่เป็นโปสเตอร์จริงที่ได้มาตอนรื้อโรงหนัง” เด บาร์เทนเดอร์ประจำคาเฟ่ที่ถูกปรับมาจากห้องจำหน่ายตั๋วของโรงหนังในอดีคเล่าให้ฟัง พลางหยิบตัวอย่างโปสเตอร์ออกมาจากหลังเคาน์เตอร์

โปสเตอร์หนังวาบหวาม มีการเซนเซอร์ส่วนสำคัญด้วยรูปดาว ครั้งหนึ่งเคยเชื้อเชิญกลุ่มคนจำนวนไม่น้อยให้เข้ามาดูภาพยนตร์รักฉบับร้อนแรงที่นี่

อย่างไรก็ตามการดำเนินกิจการนี้ก็ไม่สามารถอยู่ได้อย่างยั่งยืน โรงหนังที่ฉายภาพยนตร์ลามกอนาจาร ถูกบังคับให้เลิกกิจการอันเนื่องมาจากนโยบายของรัฐ และถูกปิดลงอย่างถาวรในปี 2553

แม้ว่าปรินซ์ รามาจะกลายเป็นเพียงแค่ตำนาน แต่เสน่ห์ของอดีตที่มีมายาวนานหลายสิบปีกลับไม่ได้จางหายไปตามเวลา มีผู้ที่เล็งเห็นคุณค่าของพื้นที่นี้ ได้เข้ามาพัฒนาให้ ปรินซ์ รามา กลายเป็นที่พักที่คอยเล่าขานเรื่องราว ภายใต้ชื่อ Prince Theatre Heritage Stay Bangkok โรงแรมและคาเฟ่ที่เก็บกลิ่นอายของความรุ่งเรืองยุคเก่าไว้ได้เป็นอย่างดี

เพื่อนคนเก่าที่เปลี่ยนโฉมใหม่

ปัจจุบันพื้นที่ล็อบบี้ได้ปรับให้ทันสมัยขึ้นโดยมีคาเฟ่แทรกตัวอยู่ สิ่งที่สะดุดตาก็คงจะเป็นจอภาพยนตร์ขนาดใหญ่ มีม่านกำมะหยี่สีแดงแสนคลาสสิกประดับอยู่ทั้งสองข้าง ซึ่งเป็นจอภาพยนตร์เดิมของโรงหนังปรินซ์ที่ทางโรงแรมนำมาตกแต่งตามแนวคิดการปรับเปลี่ยนให้เข้ากับยุคสมัย แต่ยังคงเอกลักษณ์ของพื้นที่เดิมเอาไว้ไม่ให้หายไป

การบอกเล่าเรื่องราวของ ปรินซ์ รามา ไม่ได้หยุดเพียงแค่โครงสร้างของโรงแรม การตกแต่งห้องพักก็เต็มไปด้วยเรื่องราวในอดีต เพื่อมอบประสบการณ์แปลกใหม่ในการพักอาศัยของแขกในโรงแรม รวมถึงยังเป็นการเก็บอดีตที่ผ่านมาของ ปรินซ์ รามา ไว้ให้ได้มากที่สุด

ไม่เพียงแต่บรรยากาศเท่านั้น เอกลักษณ์ของย่านเจริญกรุงที่เต็มไปด้วยอาหารที่เชิญชวนให้ใครต่อใครมาลิ้มลอง ก็ถูกนำเสนอเป็นส่วนหนึ่งของโรงแรมแห่งนี้เช่นกัน

เหล่าร้านอาหารขึ้นชื่อรอบถนนเจริญกรุง สามารถหาทานได้อย่างง่ายดายในโรงแรมแห่งนี้ เพียงแค่จ่ายค่าบริการ 30 บาทต่อคนและสั่งอาหารจากร้านเก่าแก่ของพื้นที่ ตั้งแต่ร้านบ้านใกล้เรือนเคียงอย่างโจ๊กปรินซ์ โจ๊กเนื้อเนียนได้กลิ่นไหม้อ่อนๆ รสชาติกลมกล่อม จนไปถึงขนมหาทานยากอย่าง ‘โบ้กเกี๊ย’ ขนมหวานเหนียวหนึบของชาวจีนไหหลำก็มีให้เลือกสรร

นี่เป็นความตั้งใจของเจ้าของที่ต้องการรักษาคุณค่าของร้านอาหารท้องถิ่นไว้ไม่ให้สูญหายไป ชูให้ร้านอาหารในพื้นที่สามารถเข้าถึงนักท่องเที่ยวได้มากขึ้น ด้วยอาหารรสชาติต้นตำรับในพื้นที่ที่เปิดกิจการมาหลายสิบปี สิ่งเหล่านี้ช่วยเพิ่มความพิเศษให้ทั้งกับผู้คนในท้องที่และตัวลูกค้าของโรงแรมเอง

ห้องจำหน่ายตั๋วถูกเปลี่ยนเป็นคาเฟ่ โดยมีเมนูพิเศษที่ถูกตั้งชื่อตามภาพยนตร์ดังหลายเรื่อง อย่าง Love Actually Mocktail เครื่องดื่มมอกเทลรสชาติสดชื่นด้วยส่วนผสมของน้ำผลไม้อย่างแอปเปิล ลิ้นจี่ แซมกับรสชาติเปรี้ยวเล็กน้อยจากเลมอน รวมถึงกลิ่นหอมที่มาจากใบมินต์ ช่วยทำให้ผู้ที่ได้ดื่มเครื่องดื่มชนิดนี้รู้สึกสดใสเหมือนกับบรรยากาศในเรื่อง นอกจากนี้พื้นที่คาเฟ่ในยามค่ำคืนจะถูกเปลี่ยนเป็นบาร์ขนาดย่อม และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของร้านนั้นก็ยังชื่อตามชื่อภาพยนตร์ชื่อดังเช่นกัน

ทุกสิ่งที่อยู่ในโรงแรมต่างร่วมเล่าถึงวันวานของสถานที่ พื้นที่นี้ก็ยังเป็นสถานที่ที่ผู้คนเดินเข้ามาพักผ่อนหย่อนใจ ร่วมมีประสบการณ์แห่งความสุข แม้วันเวลาจะเปลี่ยนไป ปรินซ์ รามา ก็ยังทำหน้าที่เดิมของมันได้เป็นอย่างดี

Prince Theatre Heritage Stay
ที่อยู่ : 441/1 ถนนศรีเวียง แขวงสีลม เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร 
เวลาเปิด-ปิด: เปิดบริการทุกวัน 07.00 - 23.00 น.