ท่ามกลางแสงแดดร้อนระอุเวลากลางวัน ตอนที่กำลังเดินทอดน่องอยู่บนถนนพะเนียง หลังจากที่เพลิดเพลินกับอาหารอร่อยในตลาดนางเลิ้งมาจนอิ่มท้องแล้ว สายตาก็มาสะดุดกับป้ายหน้าร้านที่ เขียนว่า “มาสุขใจ ไปสุดหล่อ” ของร้านตัดผม พจน์ บาร์เบอร์
“สถานีใต้ดินหลานหลวง” เป็นหนึ่งในสถานีสายสีส้มตะวันตก เมื่อปี 2556 การสร้างสถานีดังกล่าวถูกชาวนางเลิ้งกลุ่มหนึ่งออกมาต่อต้าน ด้วยเหตุผลว่า สถานีอาจทำให้สถานที่ทางวัฒนธรรมหลายแห่งถูกเวนคืน
สมพงษ์ โชติวรรณ หรือ ลุงสมพงษ์ คือชายวัย 76 ปี ที่ถือกำเนิด ณ ย่านนางเลิ้งแห่งนี้ ใช้เวลากว่าครึ่งค่อนชีวิตเดินทางผ่านทั้งช่วงที่เป็นยุคทองและยุคซบเซาของกิจการโรงหนังอย่างศาลาเฉลิมธานี
เสน่ห์ที่โดดเด่นของตลาดนางเลิ้งคืออาหารหลากหลายชนิดที่หารับประทานที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว แต่ย่านนางเลิ้งกลับเงียบเหงาอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะมีอุปสรรคใหญ่อยู่ตรงหน้า นั่นคือ “การสัญจรเดินทาง”
หิวกล้วยแขกเมื่อไหร่ก็แวะมา…นางเลิ้ง ร่วมล้วงลึกไปกับซิกเนเจอร์เด่นในย่านดัง ที่เบื้องหลังเต็มไปด้วยการแข่งขัน จรรยาบรรณ และสันติภาพ
นิสิตนักศึกษา